Een van mijn favoriete uitspraken is: ‘steek geen energie in wat je niet kunt veranderen’. Dat betekent accepteren wat er is en vervolgens loslaten. Maar hoe doe je dat?
Helaas is onze wereld niet altijd rechtvaardig. Het zij zo. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat je alles maar over je kant moet laten gaan en moet stoppen met bijdragen aan een betere wereld.
Zelfs introverte hoogsensitieve mensen die doorgaans liever op de achtergrond blijven, laten fel hun tanden zien bij onrecht en dat is op zich een prachtige eigenschap waar je prachtige resultaten mee boekt. Het is echter ook een eigenschap die vreselijk veel energie kost. Energie, die je maar één keer kunt benutten. En die je beter niet kunt besteden aan een zinloze strijd. Choose your battles.
Het is moeilijk om vooraf te bepalen hoe zinvol je strijd is, soms vecht je als een Don Quichot tegen de windmolens. ‘Zonde van mijn energie’, bedenk je dan achteraf uitgeput.
Hoe belangrijk is de strijd voor je en wanneer geef je op? Angst om de controle kwijt te raken als je de strijd opgeeft, speelt een grote rol. Als je geen gelijk krijgt, klopt de door jou bedachte wereld niet meer. Maar door te blijven knokken, tegen beter weten in, ontneem je jezelf juist de controle.
Dit klinkt misschien tegenstrijdig. Ik zal het daarom uitleggen. Je kunt een ander niet onder controle houden, hoe hard je dat ook probeert. Alleen jezelf kun je onder controle houden. Als je niet anders meer kunt dan strijden, kun je geen gezonde keuzes maken voor jezelf en daarmee ben je ook de controle over jezelf kwijt.
Gelijk hebben, betekent nog niet dat je gelijk krijgt. Verlang niet dat een ander je gelijk geeft, laat het voldoende zijn dat je jezelf gelijk geeft. Jij weet het. Zolang je blijft vechten om van een ander iets gedaan te krijgen, kun je een situatie niet loslaten of accepteren. En stroomt je energie weg.
Maar hoe doe je dat dan?
Sommige dingen zijn eenvoudigweg niet te verteren, ook al kun je ze niet veranderen.
Accepteren wil niet zeggen dat je alsnog het gedrag van de ander goedkeurt. Accepteren is zeggen tegen jezelf: ‘het zij zo, het ligt buiten mijn macht’. Je laat daarmee de slachtofferrol bewust achter je, waardoor er ruimte ontstaat voor positievere dingen.
Loslaten betekent: stoppen met vechten. Je vuisten die misschien al veel te lang gebald zijn geweest openen, de strijdbijl laten vallen en een diepe zucht van verlichting slaken. Omarmen wat er is en erkennen wat het je gebracht heeft. Dat is het enige dat je de vrijheid en de controle teruggeeft die je lange tijd kwijt was, vastgebeten als je was in je strijd. Vrijheid om nieuwe energie te krijgen en die te richten op wat je wel kunt bereiken. Bevrijding van misplaatste hoop om de strijd te winnen. Controle over jezelf om bewust keuzes te maken die je wel verder brengen.
Hoe verder?
Voer jij ook zo’n Don Quichot-strijd? Je kunt uitzoeken wat je kunt doen om weer rust te krijgen en verder te komen. In stilte schrijven brengt wat gezien of gehoord wil worden dichterbij.
