Herken je dat? Als ik maar eerst… <vul maar in>, dàn komt het allemaal goed. Dàn heb ik eindelijk die rust in mijn hoofd, kan ik eindelijk genieten van mijn leven. Alleen, dat moment komt er nooit. Want altijd is er weer iets waarvan je denkt dat dat eerst nog gerealiseerd of gekocht moet worden, voordat je leven goed kan zijn. En je onrust blijft gewoon doorknagen….
Knagende onrust
Wat je eigenlijk doet als je dit soort ‘als ik maar eerst…, dan…’ dingen bedenkt, is de schuld van je onrust buiten jezelf leggen. En daar ligt ie niet. Die onrust zit ìn jezelf. Die is zo ongemakkelijk, dat je het (onbewust) graag negeert en de schuld buiten jezelf zoekt.
De bron van je onrust zit diep verstopt, maar ook al kun je er niet bij, hij is er toch en dat voel je.
Als ik maar eerst dat andere huis of die verbouwing, als ik maar eerst dat project af heb, als nu eerst die vervelende werkgever zich eens gaat gedragen, als eerst dit of dat maar eens achter de rug is, als eerst <vul maar in wat er voor jou eerst nog moet veranderen of wat je meent beslist te moeten kopen>: het gaat je niet helpen om rust in je hoofd te krijgen.
Zo blijf je in hetzelfde kringetje ronddraaien, is het nooit genoeg en blijf je ontevreden, ondanks al je bezittingen en alles wat je hebt gerealiseerd. En intussen schaam je je wellicht ook nog eens voor je ontevredenheid, want van buitenaf gezien heb jij het best goed voor elkaar en heb je geen redenen om te klagen.
Niet meer negeren
De oplossing zit ‘m in het niet meer negeren van de plek waar je onrust werkelijk zit: van binnen. Bekijk je innerlijke onrust van alle kanten, onderzoek wat de oorzaak is en wat je kunt doen om die oorzaak (in jezelf) aan te pakken.
Pas dàn kun je gaan ervaren wat rust in je hoofd is. Je behoefte om van alles na te jagen verdwijnt. Het is niet meer nodig om wanhopig eerst nog wat dan ook te realiseren of te kopen in de (ijdele) hoop rust in je hoofd te krijgen. De druk van al dat moeten is weg als je je werkelijke onrust hebt gelokaliseerd.
Houd er rekening mee dat het ongemakkelijk of pijnlijk kan zijn om je werkelijke onrust onder ogen te zien. Maar de opluchting daarna is het dubbel en dwars waard. En die is blijvend.
Zoethoudertje
Het kan zijn dat je daarna nog steeds die nieuwe baan wilt, of de wens hebt iets voor jezelf te kopen, of wat dan ook. Dat zijn dan dromen of wensen geworden die je dichter bij je doel brengen en niet langer de zoethoudertjes die je meende nodig te hebben om jezelf (heel even) goed te voelen.
Hoe verder?
Schrijven is dé manier voor jou om de onrust in jezelf te onderzoeken.
