Ik heb heel veel lijstjes en gele briefjes om mijn leven onder controle te houden. Echt heel veel. Er schieten me altijd zoveel dingen te binnen die ik moet doen, die ik vast wil houden of waar ik nog wel eens iets mee wil omdat ze me inspireren. Ik heb zelfs een inspiratielaatje omdat alles wat me inspireerde niet meer op één lijstje paste.
Wat ik niet opschrijf, ben ik meteen weer kwijt en dat geeft me het gevoel dat ik iets ga missen. En daar houdt een enthousiasteling als ik niet van.
Moeten en controle
Lijstjes hebben heel lang mijn leven geregeerd. Ik heb van nature een brede belangstelling, een grote drive en enorme discipline. Het gevoel dat ik de lijstjes moest afwerken overheerste. Lol had ik er niet echt in, het moeten en alles onder controle houden gaf me veel stress.
Op een gegeven moment, toen ik weer eens mijn stinkende best aan het doen was op een flinke kluif en daar zichtbaar stress van had, zei iemand tegen me: weg met al jouw to do-lijstjes, ga lekker dobberen. Vraag je iedere ochtend af wat zich in jou wil ontvouwen.
Die raakte. Ik voelde dat ik dat eigenlijk heel graag wilde, dobberen. Het was een lastige opdracht voor iemand als ik. Maar al snel voelde ik wat het me opleverde: ik voelde me weer veel vrijer in het leven staan. En daar wilde ik meer van.
Toch bleef het wringen en stiekem hield ik er wel wat lijstjes op na. Hoe kon ik anders onthouden wat ik wilde onthouden? Ik kan niet goed meer onthouden of switchen tussen taken. Dat is de restschade van een periode van burn-out en hartproblemen een aantal jaren geleden. Op zich is er goed mee te leven, maar het is wel fijn als je daar hulpmiddelen bij hebt. Lijstjes waren voor mij het belangrijkste hulpmiddel. Dat kon ik toch niet zomaar opgeven?
Mogen
Ieder mens heeft natuurlijk dingen die gewoon moeten. De afwas, bepaalde werkzaamheden, eten, slapen, de belastingaangifte, de boodschappen (handig als je daar een lijstje voor hebt haha). Maar lang niet alles wat op een lijstje staat moet en dat onderscheid kan ik nu veel beter maken. Wat mij helpt bij het maken van dat onderscheid is dat ik mezelf drie vragen stel:
• waarom moet het?
• waarom moet ik het?
• waarom moet ik het nu?
En dan blijft er van het moeten niet zo veel meer over. Het moeten wordt mogen waar dat kan en dat voelt heel anders. Veel vrijer.
Willen
De dagelijkse vraag aan mezelf ‘wat wil zich vandaag in mij ontvouwen’ ben ik enorm gaan waarderen. Willen geeft mij een gevoel van ultieme vrijheid. Het geeft me regie over mijn keuzes. Pas toen in de controle losliet, kreeg ik controle. Voel je die?
Conclusie
Mijn lijstjes geven me rust en daar houd ik van. Ze werken als een externe harde schijf en die heb ik keihard nodig. Mijn eeuwige lijstjes zitten me niet meer dwars als controlemechanisme en geven me geen stress meer, ze helpen me. Ze mogen blijven!
Sinds ik de creativiteit van het art-journallen en mindmappen heb ontdekt, gebruik ik niet meer voor alles een lijstje. Op die manier met mijn rechterhersenhelft bezig zijn levert me direct een verbinding met mijn gevoel op, die mist bij het maken van een lijstje an sich. Het helpt me vooral bij het uitwerken van nieuwe ideeën.
Doe ik minder dan toen ik braaf mijn lijstjes afwerkte? NEE! Ik durf te beweren dat ik meer doe. En ik heb er lol in. Ik sta veel vrijer en creatiever in het leven.
