Warm en zonnig, zo zou je mij kunnen omschrijven. Ik ben het zonnetje in huis en bekijk het leven van de zonnige kant. Zelfs als het zo heet is als nu.
Verder zet ik graag anderen in het zonnetje. Aangezien de zon voor niets op gaat, zie ik geen reden om met deze energiebron zuinig om te gaan. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon.
Het is een feit dat mensen bij mij over het algemeen kunnen rekenen op een warm welkom. Maar op dit moment wordt de grond zelfs mij te warm onder mijn voeten.
Oh moeder, wat is het heet…
Mijn moeder is het met dat laatste overigens uit de grond van haar hart eens, zo mopperde ze gisteren nog. Ze vond het maar een dooie boel met de ramen en gordijnen potdicht, zo mopperde ze verder. Ik denk dan maar zo, als de boeren niet meer klagen en de pastoors niet meer vragen, dan nadert het einde der dagen. Mijn moeder is dan wel oud en ligt door de hitte op apegapen, ze klaagt in ieder geval nog. Haar dooddoener ‘we doen het er maar mee’ neem ik op de koop toe, ook al koop ik er niets voor.
Heb je gehoord dat zelfs de mussen dood van het dak vallen? Ondanks dat ze goed tegen de hitte bestand zijn vallen ze van hun graat tijdens deze extreme hittegolf. Het valt om de dooie dood niet mee om iemand nog blij te maken met die dode mussen.
Het beeld van die arme vogeltjes met hun pootjes omhoog, verstijfd, met een doffe blik in hun oogjes, heeft zich vastgezet op mijn netvlies. Ik ben er in-en-in verdrietig van, maar probeer zo goed en zo kwaad als het gaat mijn snikken in te houden. Anders krijg ik het snikheet en dat is natuurlijk vele malen erger dan gewoon heet.
Ik droom van met de noorderzon vertrekken. Naar een plek waar ik warm en zonnig kan zijn zonder het heet te krijgen. Een plek met airco. Daar kan ik vast ook anderen warm voor maken.
