Toen ik een jaar of 10 was, kreeg ik van een oudoom zijn oude fotocamera. Magisch vond ik dat en ik werd lid van de fotoclub op de lagere school. Iets moois zien, het vastleggen met een klik en vervolgens in de donkere kamer met spanning de foto langzaam te zien verschijnen.

Later kocht ik een digitale camera en tegenwoordig gebruik ik vrijwel uitsluitend mijn iPhone. Wat een feest om direct te zien of het plaatje weergeeft wat je wilde vastleggen. Pakkende plaatjes creëren is een kunst en het lukt nooit helemaal: ons menselijk oog ziet immers veel meer dan een camera kan vastleggen. Mijn uitdaging is om plaatjes zo pakkend mogelijk te maken, vanuit mijn wens om vast te houden aan al dat moois wat mijn ogen zagen en waar ik anderen deelgenoot van wil maken.