In de natuur is de winter een periode van verstilling. Van oudsher is de winter voor ons mensen ook een periode waarin alles langzamer gaat, van je terugtrekken, reflecteren op wat was en je voorbereiden op de periode ná de winter.
Voor de meesten van ons dendert het leven maar door. Winter èn zomer. Hoewel de momenten van af en toe even stilstaan niet meer vanzelf komen, kunnen we ze onszelf wel bewust geven. De natuurlijke verstilling van de winter kan ons daarbij helpen.
Waarom zou je bijvoorbeeld niet een deel van de kerstdagen daarvoor benutten?
Levenskompas
Waar draait ook al weer om in je leven, heb je dat nog helder? Waar knelt het, waar komt dat door en wat kun je eraan doen?
Met keihard doordenderen krijg je die antwoorden niet. Hooguit raak je er overspannen of burn-out van. In plaats daarvan, kun je stilstaan. Opmerken wat er om je heen is en wat er binnenin je speelt. Lao Tse zei: ‘als woelig water tot rust komt, wordt het langzaam helder’. Een waarheid als een koe.
Het is zaak dat je wat je opmerkt ziet voor wat het is. Dat je erkent wat het je heeft gebracht en waar het je belemmert. Zo kun je zien wat je te doen staat en wat je beter kunt laten.
Als je af en toe de tijd neemt om je levenskompas te herijken, blijf je op koers en vermijd je dat nare gevoel van stuurloos ronddobberen op een woelige zee.
Tijd voor orde op zaken?
Schrijvend krijg je het snel weer op een rijtje. Kijk dan ook eens bij het monsterartikel over schrijven hoe het jou kan helpen .
