Zelfcompassie is voor veel mensen een beetje een vies woord, gelinkt aan egoïsme en zelfmedelijden. Niets is minder waar! Zelfcompassie is een serieus wetenschappelijk onderzocht onderwerp en de sleutel naar je welbevinden. Het gaat erom dat vriendelijk zijn voor jezelf veel meer oplevert dan je in eerste instantie zou denken. En niet alleen voor jezelf!
Iedereen heeft wel eigenschappen waar hij niet zo blij mee is. Daar verzet je je tegen. Je accepteert ze niet. Je gaat van alles doen om ze te negeren. Dat geeft stress. En daar zit de clou: zolang je je verzet, blijft er spanning.
Stel je eens voor…
Wat zou je tegen een lieve vriendin zeggen als zij in jouw schoenen stond? Zou je haar ook zo veroordelen? Waarschijnlijk niet. Dus hoef je jezelf ook niet te veroordelen. Niemand is volmaakt.
Wat zou een liefhebbende ouder zeggen tegen een kind als iets niet meteen goed gaat? Zou die het kind meteen uitkafferen? Nee. Fouten maken is goed, je leert ervan. Iedereen maakt fouten.
Je bent niet de enige die wel eens het gevoel heeft niet toereikend te zijn. In tegendeel: iedereen heeft dat van tijd tot tijd. Het hoort bij mens-zijn en je hoeft je er niet voor te schamen.
Pas als je accepteert dat je bent zoals je bent (en dat dat prima is), stopt met je daartegen te verzetten, stopt met het negeren van eigenschappen waar je niet zo blij mee bent, stopt met proberen iemand anders te zijn dan je in werkelijkheid bent, kan de spanning verdwijnen.
Doolhof
Leuk gezegd, hoor ik je zeggen, maar hoe doe ik dat dan? Ik vergelijk het met een doolhof: de schat ligt in het centrum en daar zul je eerst naar toe moeten. Het kan lastig zijn om dat centrum te vinden. Maar als je de weg naar binnen hebt leren kennen, neem je met de schat in je hand eenvoudig dezelfde weg weer naar buiten.
Door tijd voor jezelf te nemen, tijd om te voelen wat er is, naar binnen te keren en te reflecteren zonder jezelf te veroordelen of af te keuren, krijg je inzicht in jezelf, in wat voor jou belangrijk is, in waarom je altijd doet wat je doet, waar je precies tegen vecht in jezelf. Laat de stilte haar werk doen. Dan kom je bij de schat in jouw centrum.
Als je die schat in handen hebt, kun je meestal ook begrip opbrengen voor je gevecht met jezelf. Erkennen wat het je heeft gebracht. Dan ontstaat de mogelijkheid om het anders te gaan doe, je eigenschappen te accepteren en te stoppen met vechten. Ook kun je dan bedenken wat goed voor je is, wat bijdraagt aan wat jij belangrijk vindt, wat bij je past. Dat is de weg naar buiten en die is een stuk gemakkelijker, want je kent inmiddels de weg van je tocht naar binnen.
De de weg naar buiten kan niet bestaan zonder de weg naar binnen. Je zult eerst de weg naar binnen moeten leren kennen om er weer uit te komen.
Hoe verder?
Heb je moeite om zelfcompassie op te brengen? Schrijf over jezelf op de weg naar binnen èn vind de schat in het centrum. Dat is effectief werken aan zelfcompassie.
