Hier in Nederland en zeker in het westen waar ik woon, is het zelden echt stil. Het is daardoor moeilijk je voor te stellen hoe stil echte stilte is.
In mijn vakanties zoek ik graag de natuur op. Soms kom ik op plekken waar het allesoverheersend stil is. Zo stil was het bijvoorbeeld op die afgelegen plek in Finland aan een klein meer. Oorverdovend stil. Niets maar dan ook niets verstoorde de stilte. De natuur hield zijn adem in en die neiging bekroop mij ook.
Ik vind het indrukwekkend om mee te maken, wat er op deze momenten moeiteloos in je hoofd gebeurt: ook daar wordt het stil. Ik zou dit soort momenten graag meer in mijn leven hebben, ze zijn zeldzaam. Totale stilte is weldadig en heeft iets magisch.
Stilte is ver te zoeken
Niet alleen om je heen, maar ook in je hoofd is de stilte meestal ver te zoeken. Er is vrijwel altijd geluid. Denk aan het geruis van de wind, piepjes en geluiden van allerlei apparaten, een vliegtuig of auto in de verte, een blaffende hond, kwetterende kinderen. Ook in je hoofd is er bijna continu geruis, in de vorm van gedachten.
Stilte is de voeding van je geest
Als je omgeving niet stil is, kost het extra moeite om stilte in jezelf te krijgen, het gaat bepaald niet vanzelf. Die moeite zou je moeten nemen, want we hebben stilte nodig, net zoals we moeten eten en ademhalen. Stilte is de voeding van je geest.
Stilte is gevuld met antwoorden
Zijn je gedachten stil, dan kun je afstemmen op jezelf. Het helemaal niets van de stilte, het ontbreken van afleiding, maakt ook je innerlijk stil. Je komt tot rust, je merkt de signalen van je lichaam op en je kunt luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft. In deze stilte ontmoet je jezelf. Waar heb jij behoefte aan, wat heb jij nodig? Je lichaam weet het. In de stilte komen de antwoorden.
Snel stilte creëren
Is er ook in jouw dagelijks leven weinig of geen innerlijke stilte? Dan kun je die zelf creëren.
Bijvoorbeeld door je letterlijk terug te trekken, in de natuur of op een plek waar je even helemaal alleen kunt zijn, desnoods op het toilet. Zo sluit je het geruis om je heen buiten.
Sluit je ogen en concentreer je op je ademhaling. Doe verder even helemaal niets. Als er gedachten opborrelen – en dat doen ze – richt je steeds opnieuw je aandacht op je ademhaling. Je hoeft er niets aan te veranderen en laat je ademhaling gaan zoals deze gaat. Je gedachten nemen af.
Hoe vaker je oefent, hoe gemakkelijker het zal gaan. Een paar minuten kan al wonderen doen. Zie het als een korte reset voor meer rust in je hoofd. Misschien niet zo magisch als de totale stilte die ik aan het begin van dit schrijfsel omschreef, maar evengoed een weldaad op momenten dat je je onrustig voelt.
Schrijven brengt stilte
Hetzelfde gebeurt er als je je pen laat opschrijven wat er uit de diepte opborrelt. Zonder erover na te denken je pen het werk laten doen. Je pen zorgt voor een diepe verbinding met jezelf, waardoor er stilte in jezelf ontstaat. Je gaat jezelf beter begrijpen. En dan, minstens zo mooi als de stilte: er komen antwoorden op je problemen en dilemma’s. Want die antwoorden liggen altijd in jezelf besloten.
Dat is wat schrijven doet: al schrijvend komt er stilte in jezelf en kom je tot een oplossing waar je weer verder mee kunt. De vragen en opdrachten die ik je geef, nemen je aan de hand mee.
