Als kind wilde ik kok worden. Van de Sint kreeg ik een koksmuts en met die muts op mijn hoofd stond ik dan in de soep te roeren op zaterdag. Ik ben dol op eten, altijd geweest. Wat ik niet ken, wil ik proberen. Ik lust vrijwel alles en houd vooral van pure smaken, zonder dat ze verstopt zijn onder sausjes uit pakjes en zakjes. Smaken zijn sensaties.

Als je mij vraagt ‘wat eet je vanavond’, dan noem ik waarschijnlijk een groente. Ik heb jarenlang vegetarisch gegeten, maar ook in de periode daaraan voorafgaand was groente altijd de hoofdzaak bij de avondmaaltijd, net als nu. Ik blijf het dan ook wonderlijk vinden om in restaurants te moeten kiezen uit een lijst met soorten vlees en vis, terwijl de groente niet eens wordt genoemd en vaak slechts als versiering dient. Ook bij de lunch heb ik graag groente, in de vorm van soep of salade.

Favoriet om zelf te maken zijn prutjes met veel verschillende maar wel pure ingrediënten die samen een verrassende nieuwe smaak afgeven. Vandaar dat ik bij vrienden de naam heb gekregen dat ik geen maaltijden, maar prutjes maak. Giereldegarrel noemden wij dat vroeger thuis.